Blog: Jouw keuze, jouw toekomst!

Ellen van Leeuwen werkt bij het Landelijk Knooppunt Huwelijksdwang en Achterlating. Ze vangt regelmatig mensen op die terugkomen naar Nederland nadat zij zijn gedwongen tot een huwelijk en/of zijn achtergelaten in het buitenland. In deze blog beschrijft Ellen haar gedachten als zij wacht op Schiphol op een jonge vrouw van 22 jaar die als kind is uitgehuwelijkt en daarna zonder papieren door haar echtgenoot in haar geboorteland is achtergelaten.

Schiphol

Ik wacht hier op jou. We kennen elkaar niet echt, alleen van de telefoon. Toch lijkt het alsof ik je ken. Je hebt mij veel verteld over je leven in Nederland en hoe je door je echtgenoot en zijn familie bent achtergelaten in je geboorteland. Je wordt daar met de nek aangekeken. Verstrikt in culturele regels en normen.

Je was nog maar een kind toen je moest trouwen van je familie. Je kende je toekomstige echtgenoot niet en kreeg geen ruimte om hem te leren kennen. Je bent gedwongen, uitgehuwelijkt. Nu ben je voor de Nederlandse wet volwassen en mag je je eigen keuzes maken. Maar dit mag niet volgens de wetten van je geboorteland.

Je wil terug naar Nederland, zelf keuzes kunnen maken, gerechtigheid. Dus ben je gevlucht uit je geboorteland op weg naar een veiligere toekomst in Nederland. Daar heb je geen leven, ze vinden je een slechte vrouw. In hun ogen heeft je echtgenoot je niet voor niks achtergelaten.

Ik wacht je op. De afgelopen dagen heb ik heel veel gebeld en gemaild met allerlei instanties om van alles uit te zoeken. Heb je nog verblijfsrecht? Is er gevaar voor jou in Nederland? Welke dingen moeten er geregeld worden zodat jij je geboorteland veilig kan verlaten? En welke hulp heb je nodig als je in Nederland aankomt? Kan je ergens opvang krijgen? Dit en nog veel meer heb ik uitgezocht.

En nu haal ik je op. Het blijft spannend. Is de reis goed verlopen? En hoe zal het je vergaan als je weer in Nederland bent? We hebben elkaar nog even gesproken vannacht toen je moest overstappen. Je kon bijna niet praten van de zenuwen. Bang dat het toch nog ergens mis zou gaan.

En daar ben je dan, weer in Nederland met één klein tasje in je hand.

Ook hier ga je het nog moeilijk krijgen. Ik weet oprecht niet of dit echt de beste keuze is, maar het is wel jouw keuze! Vandaag zet je de eerste stap naar een onbekende toekomst, jouw toekomst!