‘Mijn vriendin is niet teruggekomen van vakantie’ – deel 2

We concludeerden in deel 1 van deze blog dat er bij Anna, de vriendin van de melder, sprake is van huwelijksdwang én achterlating. Daarmee start de volgende fase van ons werk: we gaan kijken of en hoe het slachtoffer weer naar Nederland kan komen. Lees in deel 1 van deze blog hoe we het onderzoek startten na het krijgen van de melding.

Nu we weten wat er speelt gaan we over tot het terughalen van Anna. Onmisbaar voor ons werk is de informatie van de ambassades en het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Zij kennen de situatie en risico’s ter plekke en weten wat wel en niet mogelijk is in het land waar Anna zit. Daarnaast kan de ambassade nieuwe identiteits- en verblijfsdocumenten verstrekken. Het paspoort van Anna is afgepakt en nieuwe papieren regelen kost tijd. Ze is ondertussen 18 jaar geworden. Dat maakt het mogelijk dat ze haar documenten zelf kan aanvragen.

Reisdocumenten

Anna moet voor haar documenten persoonlijk contact opnemen met de ambassade. Maar het land waar ze nu is heeft geen Nederlandse vertegenwoordiging. Sommige landen, zoals bijvoorbeeld Syrië en Somalië, hebben geen Nederlandse ambassade. Daarnaast moeten we altijd rekening houden met de lokale wet- en regelgeving. Want met alleen documenten regelen aan de Nederlandse kant ben je er niet. Wij proberen Anna zoveel mogelijk te ondersteunen en de schakel te vormen tussen haar en alle betrokken partijen. We zoeken zaken uit en brengen alles zo helder mogelijk in kaart. We maken een plan van aanpak met alle te nemen stappen.

Risico’s uitsluiten

De Nederlandse ambassade in het buurland overlegt met de lokale autoriteiten. Na lang wachten geven de lokale autoriteiten akkoord: Anna mag de grens oversteken naar het buurland. Dit is een belangrijke eerste stap. Nu zij in een land is waar wel een Nederlandse ambassade is, kan zij een noodpaspoort aanvragen. Na ontvangst van haar noodpaspoort kan zij eindelijk terug naar Nederland reizen.
Het kan voorkomen dat het land waar Anna tijdens haar terugvlucht naar Nederland een overstap heeft, ineens vragen gaat stellen. Hier denken we vooraf over na. We onderzoeken verschillende scenario’s en boeken daarna een vliegticket voor Anna. Enkele dagen later landt het vliegtuig in Nederland. Als Anna dan veilig door de deuren van de aankomsthal van Schiphol loopt, voelen wij vooral opluchting. Het is ons gelukt! Hoe dat precies voelt, lees je in deze blog van collega Ellen.

Terug in Nederland

Als Anna terug is in Nederland, dragen wij de hulp en zorg over aan de betrokken hulpverleningspartij, meestal de vrouwenopvang. We moeten voorkomen dat de achterlating en/of huwelijksdwang opnieuw plaatsvindt. Daarom stellen we samen met Anna en de opvang veiligheidsvoorwaarden op. Anna heeft een eigen plek nodig. Ze krijgt hulp bij het aanvragen van uitkeringen en, indien wenselijk, wordt ze begeleid bij contactherstel met haar ouders. Ook is er aandacht voor het eventuele trauma dat zij heeft opgelopen. Minimaal een jaar lang monitoren wij hoe het gaat. Daarvoor nemen we contact op met zowel de overdrachtspartij als Anna zelf. Als zij uiteindelijk een eigen woning heeft en haar leven stukje bij beetje heeft weten op te pakken is dat voor ons hét moment om los te laten.